Bye bye oceania
Blijf op de hoogte en volg Manon
22 April 2016 | Nieuw Zeeland, Auckland
Dag lieverds,
Daar ben ik weer.
Vrijdagmorgen, 15 april 8 uur, kwamen we aan in Auckland. We konden tot 8 uur ontbijten op de boot, dus we moesten de wekker zetten. Dit was iets wat we niet meer echt gewend waren, dus het was erg moeilijk opstaan. Na het ontbijt laatste spullen op de kamer gepakt, want de backpacks waren de vorige avond al opgehaald. Toen begon het wachten, we waren op het ergste voorbereid, maar uiteindelijk waren we om half 11 de boot af, dus dat viel allemaal erg mee.
Backpacks op onze rug gegooid en op zoek naar een bus die ons naar de auto kon brengen.
Dit was een erge zoektocht, want blijkbaar weet geen enkele buschauffeur in nieuw zeeland waar ze heen gaan. Uiteindelijk kwam er een bus met een wat oudere niet Chinese buschauffeur, hij zei ja kom erin ik ga naar een bushalte vlakbij. En het was waar, we moesten maar 5 min lopen naar de auto. De auto stond al klaar, een FIAT Punto dit keer, met een wat apart systeem van schakelen in de automatische stand.
De auto bleef maar piepen en we kregen 'm maar niet aan de praat, dus ik uit de auto en de mevrouw halen, die ons het kon komen uitleggen. Eenmaal uitgelegd deed de auto het, maar ze had de versnelling in handgeschakeld laten staan. Dus ik reed doodvrolijk weg en ik dacht waarom schakelt de auto niet naar 2, stoppen langs de weg en erachter gekomen hoe die in automatisch kon. De autorit naar Waitomo kon eindelijk beginnen. Na 2,5 uur rijden kwamen we aan bij het caravan park, de cabin even bekeken en het zag er goed uit, we hadden vooral heel veel bedden. We dachten oh nee toch he hebben we nou toch een gedeelde kamer geboekt, maar gelukkig nee, we waren lekker alleen.
Alle was verzameld, want dit begon nogal te stinken in die plastic zak in de backpacks, zeg maar gerust als je de plastic zak opende ging je bijna neer van de lucht. De was was aan het draaien, dus er was tijd om even te relaxen, ze hadden een hot tub en dat was heerlijk om even in te liggen.
Na het avondeten besloten we om een wandeling te gaan maken in het bos in het DONKER. Als je 2 meisjes ooit bang hebt willen zien, hadden jullie daar heen moeten komen. Waarschijnlijk een boe en we hadden het in onze broek gedaan haha. Daarentegen was het ook mooi, op de muren waren allemaal glow worms te zien, maar ondanks dat het mooi was, waren we toch ook heeel snel weer weg.
Zaterdagmorgen, heerlijk uitgeslapen tot half 9, het was KOUD!! (We hadden niet gezien dat er een klein verwarmingkje was in de kamer...) Onder de dekens vandaan komen was een erg grote opgave, maargoed het moest toch gebeuren. Ontbeten en naar de glow worm caves gereden. Het was prachtig. Je vaart met een bootje door de grotten, het was helemaal stil en dan zie je overal om je heen lichtjes, van de glow Worms op de muren. Het is net de droomvlucht in de Efteling.
Daarna hebben we een paar walking tracks gedaan door het bos, maar dit was niet heel erg bijzonder.
Vervolgens zijn we gereden naar de kiwi house, we wilden nu wel is kiwi's zien. De speciale vogels die alleen leven in nieuw zeeland. We wisten niet dat die vogels alleen tot leven komen in het donker, maar we hebben ze toch gezien! Het is een vrij lelijke vogel, maar toch ook wel schattig.
De dag werd afgesloten met een autorit van 2 uur door een heuvelachtig landschap naar tongariro national park.
We kwamen net voor het avond etenstijd aan in de hostel. Een 6 share mix voor de komende 2 nachten. Het bed even uitgeprobeerd en het lag prima, daarna gaan koken en vervolgens de avond doorgebracht in de lounge om onder andere de blog te schrijven. Toen we om half 9 naar de kamer gingen lag iedereen al plat, we dachten wat is dit, wie gaat er nou om 8 uur slapen. We wilden toch douchen en de douche was in de kamer, dus waarschijnlijk hebben we iedereen daarmee wakker gemaakt. Maargoed zij maakten ons ook wakker om half 5 s'ochtends, I love Hostels.......
Klaarmaken voor een wandeldag, wandelschoenen aan, een paar lagen kleding en hop de auto in om naar de plek te gaan waar de wandeling ging beginnen. Het was koud, maar prachtig, mooie watervallen gezien en voor de liefhebbers van lord of the rings, we hebben de mount doom gezien en nog wat andere dingen van de film. Ik ben niet zo'n fan van die films dus ik kan jullie hier geen verdere uitleg over geven, maar de liefhebbers weten vast waar ik het over heb haha. Het waren wandelingen dat je echt voelde dat je alleen op de wereld bent, wat een geweldig gevoel!
Na de wandeling, lekker een kop warme chocolademelk gedronken met marsmallows om op te warmen.
We hadden voor deze nacht andere kamergenoten en gelukkig maar eentje, dus het was heerlijk rustig en we konden doen wat we wilden.
Maandag morgen werden we uitgerust wakker. Een heerlijke nacht gehad en zowaar uitgeslapen tot half 9. Ontbeten, omgekleed, de auto ingeladen en door naar de volgende bestemming, Taupo. De plek waar heel veel gaat gebeuren, bijvoorbeeld een skydive.
Onderweg naar taupo kwamen we langs een meer, genaamd lake Rotopounamu, waar we een 2 uur durige wandeling hebben gemaakt, het was heerlijk en prachtig!!!! Ik denk dat we de smaak te pakken hebben met wandelen, wie had dat ooit gedacht haha
Na de wandeling door gereden naar Taupo, waar we de beroemde huka falls hebben bekeken, het water had een prachtige kleur en was geweldig om te zien wat een kracht water heeft.
Vervolgens heeft Nellie me gedwongen ongeveer om een cliffhanger te doen, als jullie niet weten wat het is, het is een soort bungy jump maar dan anders, het is een soort grote schommel. Het was toch een soort van cool, na de vrije val op een onverwachts moment.
Na deze adrenaline kick was de dag om en was het tijd om te relaxen.
Dinsdag 19 april, lekker geslapen en er ging iets heel erg spannends gebeuren. Om 8:50 moeten we bellen of het door kon gaan,want het is geheel weersafhankelijk. Niemand in nederland iets verteld, want ik dacht dat ze nachtmerries zouden krijgen. Maar na het telefoontje wisten we het, de SKYDIVE ging door! Met de auto gereden naar taupo AirPort, waar het toen wel heel dichtbij kwam. Ik moest meteen weer plassen haha(was net 10 min geleden geweest). Wat formulieren ingevuld, een pakket gekozen wat we wilden doen en toen werden we in onze pakjes gehezen. We hadden uiteindelijk gekozen om van 15000ft te springen en een freefall camera man erbij te nemen, je doet het tenslotte denk ik maar 1 keer in je leven.
Ik werd voorgesteld aan m'n skydive master, de man, Brad heette die, zou me door dit alles heen loodsen en weer veilig op de grond zetten. We kregen nog wat meer instructies, zoals je moet je als een banaan vouwen als je uit het vliegtuig springt. Brad was een leuke grappige man, en voordat ik het wist zaten we in het vliegtuig, stegen we op en werd ik aan Brad vastgekoppeld haha. We kregen wat extra zuurstof voor de sprong en op het laatste moment werd ik nog even dichter aan Brad gekoppeld. Als hij lachte kreeg ik zeg maar een lekkere rug massage haha
We waren op 15000ft en toen was het zover, Nellie was eerst aan de beurt en gek genoeg was ik helemaal niet zenuwachtig. Na Nellie was het mijn beurt, Brad duwde me naar de rand van het vliegtuig, de deur ging open, ik moest m'n knieën buigen zodat m'n onderbenen onder het vliegtuig waren, net als een banaan. Er werd nog even een foto gemaakt en hoppatee daar ging ik, met een snelheid van 250 km/h vielen we naar beneden. Het was een geweldig gevoel, een vrije val van 60sec, met een camera man erbij die alles op film zet. Die film was erg nodig want van die eerste paar seconden weer ik niet heel veel haha. Na een minuut ging de parachute open en was het relaxen en genieten van het uitzicht, de bril mocht af en ik mocht zelfs even de parachute besturen, heel erg gaaf. Tijdens het rond dwarrelen lekker gekletst met Brad en toen zette die ons veilig weer op de grond. Het was een geweldige ervaring, die ik nooit had willen missen, weer iets wat ik af kan afvinken op m'n Bucket list.
Na de skydive hebben we lekker geshopt in het stadje en een happy meal gegeten, vervolgens zijn we naar de Hot Pools gegaan, waar we even lekker konden relaxen in het natuurlijk warme water onder de waterval. Een dagje die ingelijst kan worden, wat zullen we heerlijk slapen!
Woensdag 20 april, de wekker ging om 6 uur, errugggg vroeg. We moesten namelijk om 7 uur uiterlijk in de auto zitten naar rotorua, omdat de rafting experience om 8:45am begon. Na een paar keer snoozen konden we het opbrengen om op te staan. Snel wat gegeten en gereden naar rotorua. Al snel roken we de sterke lucht waar rotorua om bekend staat. Het is een rotte eieren lucht, op sommige plekken een beetje erger dan de ander. Waarom het hier zo ruikt is omdat er een soort van grote vulkaan onder rotorua ligt en alles hier een beetje bubbelt, de grond, de modder en daar komt de rotte lucht vanaf. Het gaf ons in het begin een beetje hoofdpijn, maargoed het ging snel weer weg. Rond half 9 kwamen we aan bij het raften en werden we weer in sexy pakjes gehezen, wetsuit en helm op. We kregen nog wat veiligheidsinstructies en toen gingen we met de bus naar de rivier, kaitune river. De enigste plek op de wereld met een waterval van 7 meter waar je vanaf kan raften. Het was heel erg vet!! Vooral van de 7 meter hoge waterval was een hele ervaring. We zaten aan de voorkant van de raft, dus we gingen als eerst waterhappen en vlogen ook nog bijna uit de boot. Hold on tight hold on tight, ja makkelijker gezegd dan gedaan haha. Alles weer overleefd en het was super!
Na het raften naar de hostel gegaan, het is weer een prima kamer, met een wiebelig bed, heel erg wiebelig. Lekker uitgebreid geluncht en toen gingen we naar de zorb ball. Een grote bal, waar je in gaat zitten en dan van een heuvel afrolt. De bal is gevuld met water en een soort badschuim, net een soort wasmachine als je van de heuvel afrolt, het had wel wat, het was alleen een korte rit, erg leuk ook weer om mee te maken.
We hadden een klein probleempje omdat we niet wisten dat we erg nat zouden worden, dus we hadden geen bikini mee, dus ondergoed werd zeik en zeiknat. Er zat niks anders op als geen ondergoed te dragen op de terug weg naar het hostel haha het voelde wat raar..
Omgekleed in de hostel en daarna nog wat wandelingetjes gemaakt. Een wandeling in kuirau park, waar het heel erg stonk, zo erg dat ik er eigenlijk niet lang kon blijven. Daarna een wandeling gemaakt bij de humarana spring, heel erg mooi. Heel erg blauw helder water. Het bijzondere aan deze plek was dat het water allemaal uit een diepe krater komt, en dat vormt de rivier.
Hierna was de dag weer om, de dagen vliegen voorbij.
Op donderdag, mama's verjaardag, zijn we naar een plek gegaan, genaamd Te puia, waar warmtebronnen zijn en geisers die ieder uur water sproeien. Ook was er een Maori dorp nagebouwd en de Maori mensen deden een culturele show. Het was erg indrukwekkend de geisers. De show was erg leuk, er werd mooi gezongen en gedanst, ook maken de mensen grappige gezichten, ze steken iedere keer hun tong uit. Dat is als blijk dat je naar hun toe mag komen.
Toen we deze plek verlieten, begon de ellende. De reis naar whitianga, een 3 uur durige reis, het eerste uur verliep goed, maar daarna ging er een lampje branden in de auto. Het lampje ging ook weer uit, dus we reden verder. Aangekomen in whitianga toch maar jucy gebeld, er kwam een mannetje naar de auto kijken. De goed oude man vertelde ons dat we door konden rijden maar als dat lampje ging knipperen, dat we de auto onmiddellijk moesten stoppen.
Vrijdag, 22 april, de laatste echte dag in nieuw zeeland. Om half 10 vertrokken we richting cooks beach, Shakespeare cliff en cathedral cove, het was allemaal prachtig en bovenal geen knipperende lichtjes.
Onderweg naar de plek waar we echt heen wilde, hot water beach, ja hoor het lampje begon te knipperen en moesten we stoppen in the middle of now where. Jucy gebeld en binnen 15-90 min zou er iemand komen. Ondertussen hadden we een picknick in het gras naast de auto. Na 70min kwam de meneer, checkte de auto en er was een cilinder stuk en konden niet verder rijden. We hadden onze auto inmiddels al de naam Romeo, de FIAT Punto gegeven. Romeo heeft de 2 juliettes in de steek gelaten haha
De man bracht ons naar een strandje iets verderop, want het zou wel eens 3 uur kunnen duren voordat er iemand zou komen. Ondertussen werden we gebeld door jucy, we kregen geen nieuwe auto en we moesten zaterdagochtend de bus terugnemen naar Auckland. Alles zou vergoed worden. We zouden binnen 30 min terug gebeld worden als alles geregeld was door jucy. Wij aren ondertussen ons aan het opvreten want wachten is niet ons sterke punt en we waren het er miet mee eens dat we met de bus naar Auckland moesten. Maargoed alles is geregeld door jucy en wordt ook allemaal betaald, we zitten inplaats van in een 8share in een twin share, we proberen het maar positief te bekijken en morgen zitten we in het vliegtuig naar Chili!!!!
Morgen 5 uurtjes in de bus naar Auckland en dan zeggen we bye to new zealand, 12 uur vliegen en 15 uur terug in de tijd, we gaan zien wat onze lichamen hiervan gaan denken.
De WiFi zal vanaf nu minder worden dus ik kan jullie niet iedere week ene blog beloven, maar ik zal het zomaar proberen te uploaden als kan.
Dikke kus uit whitianga
Daar ben ik weer.
Vrijdagmorgen, 15 april 8 uur, kwamen we aan in Auckland. We konden tot 8 uur ontbijten op de boot, dus we moesten de wekker zetten. Dit was iets wat we niet meer echt gewend waren, dus het was erg moeilijk opstaan. Na het ontbijt laatste spullen op de kamer gepakt, want de backpacks waren de vorige avond al opgehaald. Toen begon het wachten, we waren op het ergste voorbereid, maar uiteindelijk waren we om half 11 de boot af, dus dat viel allemaal erg mee.
Backpacks op onze rug gegooid en op zoek naar een bus die ons naar de auto kon brengen.
Dit was een erge zoektocht, want blijkbaar weet geen enkele buschauffeur in nieuw zeeland waar ze heen gaan. Uiteindelijk kwam er een bus met een wat oudere niet Chinese buschauffeur, hij zei ja kom erin ik ga naar een bushalte vlakbij. En het was waar, we moesten maar 5 min lopen naar de auto. De auto stond al klaar, een FIAT Punto dit keer, met een wat apart systeem van schakelen in de automatische stand.
De auto bleef maar piepen en we kregen 'm maar niet aan de praat, dus ik uit de auto en de mevrouw halen, die ons het kon komen uitleggen. Eenmaal uitgelegd deed de auto het, maar ze had de versnelling in handgeschakeld laten staan. Dus ik reed doodvrolijk weg en ik dacht waarom schakelt de auto niet naar 2, stoppen langs de weg en erachter gekomen hoe die in automatisch kon. De autorit naar Waitomo kon eindelijk beginnen. Na 2,5 uur rijden kwamen we aan bij het caravan park, de cabin even bekeken en het zag er goed uit, we hadden vooral heel veel bedden. We dachten oh nee toch he hebben we nou toch een gedeelde kamer geboekt, maar gelukkig nee, we waren lekker alleen.
Alle was verzameld, want dit begon nogal te stinken in die plastic zak in de backpacks, zeg maar gerust als je de plastic zak opende ging je bijna neer van de lucht. De was was aan het draaien, dus er was tijd om even te relaxen, ze hadden een hot tub en dat was heerlijk om even in te liggen.
Na het avondeten besloten we om een wandeling te gaan maken in het bos in het DONKER. Als je 2 meisjes ooit bang hebt willen zien, hadden jullie daar heen moeten komen. Waarschijnlijk een boe en we hadden het in onze broek gedaan haha. Daarentegen was het ook mooi, op de muren waren allemaal glow worms te zien, maar ondanks dat het mooi was, waren we toch ook heeel snel weer weg.
Zaterdagmorgen, heerlijk uitgeslapen tot half 9, het was KOUD!! (We hadden niet gezien dat er een klein verwarmingkje was in de kamer...) Onder de dekens vandaan komen was een erg grote opgave, maargoed het moest toch gebeuren. Ontbeten en naar de glow worm caves gereden. Het was prachtig. Je vaart met een bootje door de grotten, het was helemaal stil en dan zie je overal om je heen lichtjes, van de glow Worms op de muren. Het is net de droomvlucht in de Efteling.
Daarna hebben we een paar walking tracks gedaan door het bos, maar dit was niet heel erg bijzonder.
Vervolgens zijn we gereden naar de kiwi house, we wilden nu wel is kiwi's zien. De speciale vogels die alleen leven in nieuw zeeland. We wisten niet dat die vogels alleen tot leven komen in het donker, maar we hebben ze toch gezien! Het is een vrij lelijke vogel, maar toch ook wel schattig.
De dag werd afgesloten met een autorit van 2 uur door een heuvelachtig landschap naar tongariro national park.
We kwamen net voor het avond etenstijd aan in de hostel. Een 6 share mix voor de komende 2 nachten. Het bed even uitgeprobeerd en het lag prima, daarna gaan koken en vervolgens de avond doorgebracht in de lounge om onder andere de blog te schrijven. Toen we om half 9 naar de kamer gingen lag iedereen al plat, we dachten wat is dit, wie gaat er nou om 8 uur slapen. We wilden toch douchen en de douche was in de kamer, dus waarschijnlijk hebben we iedereen daarmee wakker gemaakt. Maargoed zij maakten ons ook wakker om half 5 s'ochtends, I love Hostels.......
Klaarmaken voor een wandeldag, wandelschoenen aan, een paar lagen kleding en hop de auto in om naar de plek te gaan waar de wandeling ging beginnen. Het was koud, maar prachtig, mooie watervallen gezien en voor de liefhebbers van lord of the rings, we hebben de mount doom gezien en nog wat andere dingen van de film. Ik ben niet zo'n fan van die films dus ik kan jullie hier geen verdere uitleg over geven, maar de liefhebbers weten vast waar ik het over heb haha. Het waren wandelingen dat je echt voelde dat je alleen op de wereld bent, wat een geweldig gevoel!
Na de wandeling, lekker een kop warme chocolademelk gedronken met marsmallows om op te warmen.
We hadden voor deze nacht andere kamergenoten en gelukkig maar eentje, dus het was heerlijk rustig en we konden doen wat we wilden.
Maandag morgen werden we uitgerust wakker. Een heerlijke nacht gehad en zowaar uitgeslapen tot half 9. Ontbeten, omgekleed, de auto ingeladen en door naar de volgende bestemming, Taupo. De plek waar heel veel gaat gebeuren, bijvoorbeeld een skydive.
Onderweg naar taupo kwamen we langs een meer, genaamd lake Rotopounamu, waar we een 2 uur durige wandeling hebben gemaakt, het was heerlijk en prachtig!!!! Ik denk dat we de smaak te pakken hebben met wandelen, wie had dat ooit gedacht haha
Na de wandeling door gereden naar Taupo, waar we de beroemde huka falls hebben bekeken, het water had een prachtige kleur en was geweldig om te zien wat een kracht water heeft.
Vervolgens heeft Nellie me gedwongen ongeveer om een cliffhanger te doen, als jullie niet weten wat het is, het is een soort bungy jump maar dan anders, het is een soort grote schommel. Het was toch een soort van cool, na de vrije val op een onverwachts moment.
Na deze adrenaline kick was de dag om en was het tijd om te relaxen.
Dinsdag 19 april, lekker geslapen en er ging iets heel erg spannends gebeuren. Om 8:50 moeten we bellen of het door kon gaan,want het is geheel weersafhankelijk. Niemand in nederland iets verteld, want ik dacht dat ze nachtmerries zouden krijgen. Maar na het telefoontje wisten we het, de SKYDIVE ging door! Met de auto gereden naar taupo AirPort, waar het toen wel heel dichtbij kwam. Ik moest meteen weer plassen haha(was net 10 min geleden geweest). Wat formulieren ingevuld, een pakket gekozen wat we wilden doen en toen werden we in onze pakjes gehezen. We hadden uiteindelijk gekozen om van 15000ft te springen en een freefall camera man erbij te nemen, je doet het tenslotte denk ik maar 1 keer in je leven.
Ik werd voorgesteld aan m'n skydive master, de man, Brad heette die, zou me door dit alles heen loodsen en weer veilig op de grond zetten. We kregen nog wat meer instructies, zoals je moet je als een banaan vouwen als je uit het vliegtuig springt. Brad was een leuke grappige man, en voordat ik het wist zaten we in het vliegtuig, stegen we op en werd ik aan Brad vastgekoppeld haha. We kregen wat extra zuurstof voor de sprong en op het laatste moment werd ik nog even dichter aan Brad gekoppeld. Als hij lachte kreeg ik zeg maar een lekkere rug massage haha
We waren op 15000ft en toen was het zover, Nellie was eerst aan de beurt en gek genoeg was ik helemaal niet zenuwachtig. Na Nellie was het mijn beurt, Brad duwde me naar de rand van het vliegtuig, de deur ging open, ik moest m'n knieën buigen zodat m'n onderbenen onder het vliegtuig waren, net als een banaan. Er werd nog even een foto gemaakt en hoppatee daar ging ik, met een snelheid van 250 km/h vielen we naar beneden. Het was een geweldig gevoel, een vrije val van 60sec, met een camera man erbij die alles op film zet. Die film was erg nodig want van die eerste paar seconden weer ik niet heel veel haha. Na een minuut ging de parachute open en was het relaxen en genieten van het uitzicht, de bril mocht af en ik mocht zelfs even de parachute besturen, heel erg gaaf. Tijdens het rond dwarrelen lekker gekletst met Brad en toen zette die ons veilig weer op de grond. Het was een geweldige ervaring, die ik nooit had willen missen, weer iets wat ik af kan afvinken op m'n Bucket list.
Na de skydive hebben we lekker geshopt in het stadje en een happy meal gegeten, vervolgens zijn we naar de Hot Pools gegaan, waar we even lekker konden relaxen in het natuurlijk warme water onder de waterval. Een dagje die ingelijst kan worden, wat zullen we heerlijk slapen!
Woensdag 20 april, de wekker ging om 6 uur, errugggg vroeg. We moesten namelijk om 7 uur uiterlijk in de auto zitten naar rotorua, omdat de rafting experience om 8:45am begon. Na een paar keer snoozen konden we het opbrengen om op te staan. Snel wat gegeten en gereden naar rotorua. Al snel roken we de sterke lucht waar rotorua om bekend staat. Het is een rotte eieren lucht, op sommige plekken een beetje erger dan de ander. Waarom het hier zo ruikt is omdat er een soort van grote vulkaan onder rotorua ligt en alles hier een beetje bubbelt, de grond, de modder en daar komt de rotte lucht vanaf. Het gaf ons in het begin een beetje hoofdpijn, maargoed het ging snel weer weg. Rond half 9 kwamen we aan bij het raften en werden we weer in sexy pakjes gehezen, wetsuit en helm op. We kregen nog wat veiligheidsinstructies en toen gingen we met de bus naar de rivier, kaitune river. De enigste plek op de wereld met een waterval van 7 meter waar je vanaf kan raften. Het was heel erg vet!! Vooral van de 7 meter hoge waterval was een hele ervaring. We zaten aan de voorkant van de raft, dus we gingen als eerst waterhappen en vlogen ook nog bijna uit de boot. Hold on tight hold on tight, ja makkelijker gezegd dan gedaan haha. Alles weer overleefd en het was super!
Na het raften naar de hostel gegaan, het is weer een prima kamer, met een wiebelig bed, heel erg wiebelig. Lekker uitgebreid geluncht en toen gingen we naar de zorb ball. Een grote bal, waar je in gaat zitten en dan van een heuvel afrolt. De bal is gevuld met water en een soort badschuim, net een soort wasmachine als je van de heuvel afrolt, het had wel wat, het was alleen een korte rit, erg leuk ook weer om mee te maken.
We hadden een klein probleempje omdat we niet wisten dat we erg nat zouden worden, dus we hadden geen bikini mee, dus ondergoed werd zeik en zeiknat. Er zat niks anders op als geen ondergoed te dragen op de terug weg naar het hostel haha het voelde wat raar..
Omgekleed in de hostel en daarna nog wat wandelingetjes gemaakt. Een wandeling in kuirau park, waar het heel erg stonk, zo erg dat ik er eigenlijk niet lang kon blijven. Daarna een wandeling gemaakt bij de humarana spring, heel erg mooi. Heel erg blauw helder water. Het bijzondere aan deze plek was dat het water allemaal uit een diepe krater komt, en dat vormt de rivier.
Hierna was de dag weer om, de dagen vliegen voorbij.
Op donderdag, mama's verjaardag, zijn we naar een plek gegaan, genaamd Te puia, waar warmtebronnen zijn en geisers die ieder uur water sproeien. Ook was er een Maori dorp nagebouwd en de Maori mensen deden een culturele show. Het was erg indrukwekkend de geisers. De show was erg leuk, er werd mooi gezongen en gedanst, ook maken de mensen grappige gezichten, ze steken iedere keer hun tong uit. Dat is als blijk dat je naar hun toe mag komen.
Toen we deze plek verlieten, begon de ellende. De reis naar whitianga, een 3 uur durige reis, het eerste uur verliep goed, maar daarna ging er een lampje branden in de auto. Het lampje ging ook weer uit, dus we reden verder. Aangekomen in whitianga toch maar jucy gebeld, er kwam een mannetje naar de auto kijken. De goed oude man vertelde ons dat we door konden rijden maar als dat lampje ging knipperen, dat we de auto onmiddellijk moesten stoppen.
Vrijdag, 22 april, de laatste echte dag in nieuw zeeland. Om half 10 vertrokken we richting cooks beach, Shakespeare cliff en cathedral cove, het was allemaal prachtig en bovenal geen knipperende lichtjes.
Onderweg naar de plek waar we echt heen wilde, hot water beach, ja hoor het lampje begon te knipperen en moesten we stoppen in the middle of now where. Jucy gebeld en binnen 15-90 min zou er iemand komen. Ondertussen hadden we een picknick in het gras naast de auto. Na 70min kwam de meneer, checkte de auto en er was een cilinder stuk en konden niet verder rijden. We hadden onze auto inmiddels al de naam Romeo, de FIAT Punto gegeven. Romeo heeft de 2 juliettes in de steek gelaten haha
De man bracht ons naar een strandje iets verderop, want het zou wel eens 3 uur kunnen duren voordat er iemand zou komen. Ondertussen werden we gebeld door jucy, we kregen geen nieuwe auto en we moesten zaterdagochtend de bus terugnemen naar Auckland. Alles zou vergoed worden. We zouden binnen 30 min terug gebeld worden als alles geregeld was door jucy. Wij aren ondertussen ons aan het opvreten want wachten is niet ons sterke punt en we waren het er miet mee eens dat we met de bus naar Auckland moesten. Maargoed alles is geregeld door jucy en wordt ook allemaal betaald, we zitten inplaats van in een 8share in een twin share, we proberen het maar positief te bekijken en morgen zitten we in het vliegtuig naar Chili!!!!
Morgen 5 uurtjes in de bus naar Auckland en dan zeggen we bye to new zealand, 12 uur vliegen en 15 uur terug in de tijd, we gaan zien wat onze lichamen hiervan gaan denken.
De WiFi zal vanaf nu minder worden dus ik kan jullie niet iedere week ene blog beloven, maar ik zal het zomaar proberen te uploaden als kan.
Dikke kus uit whitianga
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
