Dat was het dan....

Dag allemaal,

Inmiddels ben ik alweer ruim een week thuis. Alles valt ook langzaam weer op een plekje.
Maar eerst nog even over de laatste weken op Bonaire, hier kan ik kort over zijn dit was echt waar een geweldige plek om de wereldreis af te sluiten.
Zondag 5 juni om 8 uur kwam ik aan op Bonaire, alles ging zelfs helemaal perfect op tijd met insel, dat mag serieus in de krant, want insel daar heb ik al heel veel horror verhalen over gehoord en ik had dit ook al meegemaakt een keer.
En wat een verassing is het dan als je de deur uitloopt dat daar dan Eva, Caesar, Taimi, Chaz en Simone staan, na zoveel nieuwe gezichten de afgelopen 9 maanden, was het heel fijn dat iedereen daar was. Ik voelde meteen het gevoel van thuiskomen.
Ik ging met Chaz en Simone mee naar de knoek, een weekje ging ik daar logeren. Op de heenweg naar de knoek, had Simone nog de verassing dat ze een autootje voor me had waar ik lekker mee kon rond toeren. De knoek, een heerlijke plek om is even alles te laten bezinken.
Ik lag lekker op 1 van die fatboys, geen geluid om je heen en dan ga je denken en kwam het ineens binnen wat ik allemaal het afgelopen jaar heb meegemaakt, vooral van de afgelopen 3 maanden. Een heel trots gevoel wat ik ineens kreeg, want ik heb het toch maar mooi geflikt!
Voor de rest de hele week gezellig met chaz en Simone lekker gegeten en gelachen.
Taimi was ook nog jarig en die wilde ik is een goed bijzonder cadeau doen, met de hulp van Eva en Louise kreeg Taimi 3 prachtige Spaanse of eigenlijk Venezolaanse mannen cadeau. Tot in de vroege uurtjes feest gevierd en nog nooit zo hard gelachen. Ik zal voor de rest niet in details treden, want dan gaan misschien bepaalde personen zich schamen haha
Na een, een week die voorbij vloog, ging ik verhuizen naar de bewoonde wereld van Bonaire, gezellig naar Eva. De laatste 1,5 week mocht ik gezellig bij haar logeren. 1,5 week vol met lekker eten, goede gesprekken, drankjes, dansjes, filmpjes en lekker naar het strand vloog deze week ook voorbij.
Het waren 3 heerlijke weken op Bonaire en er was geen betere manier om deze reis te eindigen. Al m'n vrienden weer zien gaf een super warm gevoel, maar na 3 weken was het tijd om naar familie en nog meer vrienden te gaan. De terugweg naar Nederland begon eigenlijk al op donderdagochtend 23 juni. Na heel wat vertragingen en dus heel veel wachten kwam ik 25 juni om 16:00 aan in het kikkerlandje.
Met een heel ontvangstcomité werd ik ontvangen, spandoek en zelfs vlaggen en ballonnen waren uit de kast getrokken. Heerlijk om iedereen weer in m'n armen te nemen.
Ik kwam helemaal gebroken aan, dus wat is het dan weer heerlijk om in je eigen bed te kruipen. Lekker onder de dekens en dan heerlijk pas om 11 uur de volgende morgen wakker te worden.
De afgelopen week stond vooral in het teken van vrienden weer zien, lekker wat quality time met opa en oma en langzaam beginnen met solliciteren op waarnemingen, want ik wilde toch wel zo snel mogelijk weer aan de slag. Dat thuis zitten vind ik maar niks, want je zit ook vooral binnen, omdat het zo vaak regent.
Daarnaast krijg ik veel de vraag wat ik nou het mooiste vond en hoe ik het weer vind om in Nederland te zijn. 2 hele moeilijke vragen voor mij, ik vind het weer super fijn in Nederland, om iedereen weer te zien, maar het is raar om te zien dat hier alles maar dan ook echt alles nog hetzelfde is. Het is een beetje het gevoel van dat de wereld stilstaat, maar dat ik door alle indrukken wel ben veranderd van binnen.
Wat ik het mooiste vond de afgelopen maanden is dat je zo'n mooie liefdevolle band kan opbouwen met een klein meisje in zo'n korte tijd, een meisje wat jou voor de volle 100% vertrouwd, een ervaring die ik nooit zal vergeten.
De landen waar we zijn geweest, waren allemaal op hun eigen manier heel erg bijzonder.

Dit was het dan.. De laatste blog van deze reis.. Het was een geweldig leerzaam mooi jaar. Een jaar die ik nooit zal vergeten. Het reizen zit toch een beetje in m'n bloed, dus dit is echt niet de laatste reis die ik heb gemaakt. Maar voor nu ga ik eerst weer een beetje "aarden" in Nederland en langzaam m'n leven weer opbouwen.
Ik hoop dat jullie hebben genoten van m'n blog.

Dikke kus Manon